ALIŞTIM YOKLUĞUNAçok şey anlatır bazen suskunluk kelimelerin sözcüklerin anlatamadıklarını anlatır aslında bir kaçış değildir bakıştan çok fazlasıdır dilin söyleyemediklerinin bir ifadesidir yalnızlığa mahkum kalplerin sus halidir bir sen biliyorsun halimi seni ne kadar çok sevdiğimi kim bilir belki köşe başında sinsice umursamazca gülüyorsun içimi sen biliyorsun yine de yaptıklarından bir gün sen de pişman olacak beni çok arayacaksın ama ben olmayacağım yanında sol yanın hep boş kalacak ve beni düşüneceksin düşündükçe seveceksin anlayacaksın sevdiğini unuturum sanma adımı unutamazsın nakış nakış işledim sensiz nasıl nefes aldığımı kolay mı sanıyorsun yokluğunda oysa ben her gece seninle yatıp seninle kalkıyordum bir dua gibi ismini haykırıyordum bak yokluğunu da sineme çektim artık belki bir gün geri gelirsin diye ömrümden ömür verdim bir vefasız sevgiliye suçlamıyorum artık seni unut sen de yaşananları diyorum hiç bir şey eskisi gibi olmayacak biliyorum keşkelerle yokluğunla yaşamak istemiyorum dön sevdiğim yanımda ol diyorum gelmeyecek dönmeyeceksin biliyorum umutsuz bir vakıa gibi seni ölesiye seviyorum dönmesen de... REFİK 27 _11_2012 İSTANBUL |