yalnız şiir
yağmur düşerken toprağa gecenin yarısı
damlalar gibi içime sızıyorsun sıcak sıcak. Geçmedi,bende geçemedim senden. Her nefesimde göğsümü kaplıyor yokluğun Elin sanki şuracıkta, sen bastırdıkça gözlerim doluyor ve hiç bir cümle hislerime tercüman olmuyor. Unutubilme ihtimalinden vazgeçeli çok oldu da Arada bir denize nazır derin derin nefes alabilmeyi istiyorum sadece Gitmiş olman değil zor olan her aşık bir gün arkasına bakmadan yürüdü gitti bu tozlu yollardan Zor olan senden kalanlarda yitmiş düşleri avutmak Seni düşünüp bir kaç satır yazarken gözlerimi kurutmak. |
Yürüdü ... Gitti ...
o kadar
Ya beraberinde gidenler..
onları bırakabildi
mi...?
kaleminize sağlık