Ben de bekleyebilirim kır çiçeklerinin,
ıslak çimenler arasından boy atmasını...
Ben de bekleyebilirim ılık lodosların coşturduğu bulanık denizin,
küçük sandalları sahilde bir o yana, bir bu yana yatırmasını, ben de...
Evet, ben de önce şiirler söyleyebilirim sana,
sonra küçük çekingen notlar gönderebilirim.
Doğru kelimelerin peşinde,
ben de küçük adımlarla dolaşabilirim, ben de...
Evet ben de bulduğum ilk aydınlık günde yanına gelip,
ilk serin geceyi bekleyebilirim sevdiğimi anlatmak için...
Ben de yüreğimi nadasa bırakıp bir süre,
bir başıma labirentlerinde dolaşabilirim hayatın, ben de...
Ama bunu yapmıyorum görüyorsun.
Önce sevdiğimi bilmen gerekiyor diye düşünüyorum.
Yaşam bunun ardından geliyor. Adımlarım böyle daha sağlam.
Buna inanıyorum, bunu yaşıyorum...
Hadi sen de yap bunu.
Seveceksen şimdi sev beni...
Zaman yok!


şair derin bir lirizmi açıkca gözler önüne sermiş
pişmanlıklar kendine ait bir takım hüzün kandilleriyle dizeler arasında yanmış
asıl söylemek istediğim her okuyanın içine düşeceği bir kuyu
ben düştüm hadi verin elinizide kurtarın buradan
ama bu aralar beklentilerime ve özleyişlerime o kadar hakim ki bu şiir
su ay doğursa umrumda değil...

aldım bu şiiri ve ayrı bir yere koydum....

çok özel teşekkürlerimi yolluyorum
yüreğime dil olan şaire...