Üstad; biz henüz çırak, bu durumu bilensin
Sizsiz taş taş üstüne koyan olmaz üstadım
Evvel Allah bilcümle gözyaşımı silensin
Emek baş, göz üstüne; ziyan olmaz üstadım

Sizden önce şiirler güya ben de yazardım
Yazdıklarıma bakıp kibirimden azardım
Haddimi bildim sizde utancımdan kızardım
Sözünüz üstüne söz beyan olmaz üstadım

Geçmişe sünger çekip yeni başladım sizle
Bildiklerim üstüne bilgi aşladım sizle
O çirkin suratıma gözü kaşladım sizle
Ayna şimdi hoş bize ayan olmaz üstadım

Kökte ararım şimdi inan ki tam kafiye
Ölçü kalıp da şaşmam gözüm sizde hafiye
İlhamıma kaynaksın yazacağım afiye
Yine de korkum, şiir sayan olmaz üstadım

Bitmedi henüz dersim çekme ustam elini
Tut, esirgeme bizden sakın derya selini
Kalemime mürekkep; akıt, estir yelini
Sadrındaki lezzete doyan olmaz üstadım

Anlam bulur kelime şiir dizelerinde
Âşıkları mest eder gönül mezelerinde
Kâsede sunar şarap billur gözelerinde
Dizen üstüne dize diyen olmaz üstadım

Bak pilim bitti usta, yazamıyorum artık
Aklımdan geçenleri kazamıyorum artık
İlham yok ki serimde, sezemiyorum artık
Hıza ihtiyacım var, yayan olmaz üstadım

Harında harmanlanıp, methiyeye koyulsam
Âşıklar dergâhında yavaş yavaş yayılsam
Olumsuz duygulardan hepten hepe soyulsam
Eserim yazsam sensiz, duyan olmaz üstadım

25.11.2012 // Numan AKKOYUNLU