EY RUMELİLİ YİĞİTLERİM!
Rumeli ve Balkanlar deyince, hemen deşilir benim yaram.
Kesildi bugün sesim, halbuki dün gür çıkardı nâram, Ey Rumeli’lim!Seninle atıldı Avrupadaki köklü temellerim, Senin bağrından çıktı,nice Mehmet Akiflerim,Yahya Kemallerim. Sen ki;Avrupa kalelerinin burçlarında bayraklaştın, Açtın gönlünü sevgiye, dibi görünen sular kadar berraklaştın. Çıktın Orta Asya’dan şanla uzandın ta Viyana’ya kadar, Selam durur sana Tuna,eğilir önünde Rodoplar,alkışlar seni Vardar… Sen ki;Nefret ve kötülüğü lügatından sildin,süpürdün Anadolu’dan Rumeli’ye hoşgörü ve insanlığı götürdün. Rumeli coğrafyasının dili olsa da bir anlatsa eğer, Ayakların kıtalara, kolların kutuplara,başın yıldızlara değer. Kahraman ecdadım mehter ve tekbirle gazaya gelirdi, Bir mektubu,ya da fermanıyla bütün bir Avrupa hizaya gelirdi. Miskinlik, tembellik, atalet ve sefaletle iyi değildir aram, Viran olunca mamur yerler, olmaz mı bize yaşamak haram? Gözüm yaşlı mahzun dolaştım diyar diyar o yaban illeri, Kısılmış ezan sesleri,lakin gür çıkar kilisenin zilleri. Yaralıdır Bosna’mız, bağrı yanıktır Kosova’mız,Nazlıdır Budin’imiz Kardeşlerinizin derdiyle dertlenin der yüce olan bu dinimiz Baktım,solmuştu güller,susmuştu bülbüller,gördüm koruk bağları, İmdat diyordu bir yanda Tuna, öbür yanda Rodop ve Şar dağları. Heyhât! Artık O meşhur Şar Dağı’ndan kalkan kazlar yok, Kışa dönmüş mevsimler şimdi, O eski bahar ve yazlar yok. Rumeli…Silkinip bir atsa, üzerini ahtapot gibi saran ağları, O zaman yaşayacak, hem daha bir lezzetle tadacak O altın çağları. Daha dün oraya Fatihce giderken,bugün ancak turist olarak gidiliyor, Lakin hâlâ zengin medeniyetimizin o gür izleri temaşa ediliyor. Ey Macaristanda Atilla’m, Bosna’da Fatih’im, Kosovada Murad’ım! O cennet Rumeliyle özdeşleşmiş benim allı şanlı adım. Ey Mohaçta Süleyman’ım,Plevnede Gazi Osman Paşa’m! Artık bizim için, o hatıralarla reklenir oldu fani yaşam. Ecdadımızın eserlerini görünce, irkildim durup karşısında, Kendimi özyurdumda hissettim,Üsküp ve Bosna çarşısında. Beraber olsam sizinle,bende ne keder kalır, ne de gam, A dostlar! Bu gün ben de bir Rumelili güzele müştâgam. Sizler! Ey Rumelili kahramanlarım,yiğitlerim,Alperenlerim! Ey benim üçler,yediler, kırklar alemindeki şanlı erenlerim! Ey benim Anadolu’dan Rumeli’ye uzanan doğum sancım! Yüzyıllardır taptaze durur, benin sana olan köklü inancım Bükülmeyen bileğim,eğilmeyen başım,keskin kılıncım! Selam sana, gazayla Rumeli’yi fetheden ey şanlı Akıncım! Mustafa Turan (Tarihçi-Yazar) mustafaturan11.com |