kırgın
Zaman keyifsiz , saatler anlamsız…
Dur yelkovan , vurma cama bu kadar hızlı ! Rüzgar biçme artık acılarımı, yeşertme gün geçtikçe! Yağmur ıslatma suskunluğumu, Anlatmaya yorgunum kendime. Korkularımı kamçılarken şimşekler; Gecenin garip kimsesizliği çöker böylesine., Uzaklar ,içimi acıtırken tatlı sohbetlerde bile… Bir ses çınlatıverir kulağımı, Amansız bir gülüş düşer gamzeme. Ve diyarlar ötesi bir ses mutlu eder bir anlığına… Bırakıp gitmek gelir kendini, Bildiklerini unutmak arzusu kaplar içini… Derin derin bir ayaz esip vurur sözcüklerime… Bir yanım düş der, düşle’me derken sözcükler… 21.56 23.11.12 |