DERT KÜPÜAcılar denizinde yorulan kollarımla Bir ümidin peşinden yüzdü durdu bu gönlüm Hep önüme serilen çatallı yollarımla Her vakit yanlış yerde gezdi durdu bu gönlüm Pusulasız sevkeden yalancı kaptanların Gönül köşküme geçip yer alan sultanların Karalayıp kalemle dost yüzlü şeytanların İçinden adlarını çizdi durdu bu gönlüm Kapıldım ömür boyu bitmeyen endişeye Hiç bir yer bulamadım içerimde neşeye Gizli gizli ağlayıp çekilip bir köşeye Nedense hep kendini üzdü durdu bu gönlüm Hayat eşit değilmiş anlıyorum tamam da Bana acı verene aklım hep intikamda Onlarla bir yaşayıp her an aynı ortamda Nefes almaktan bile bezdi durdu bu gönlüm Vay benim aptal gönlüm bazen akıllanıyor Sinsice yaklaşandan ürperip kıllanıyor Sanki şarap misali çileler yıllanıyor Dert küpünü raflara dizdi durdu bu gönlüm azaptar |
Hiç bir yer bulamadım içerimde neşeye
Gizli gizli ağlayıp çekilip bir köşeye
Nedense hep kendini üzdü durdu bu gönlüm
Kutluyorum kaleminizi tebrikler..