EL OLDUN BANA.1.!!
Salınarak gelen edalı gelin
Bir zamanlar benim Nazlı yâr’imdin Salınıp gezerdin hergün karşımda Gayri tanımıyon el oldun bana Dert içinde derdi vurdun sırtıma Geçipte gülüyon şimdi karşıma Bin kez uğrar’iken gönül çarşıma Yedi kat yabancı el oldun bana Akan yaş karıştı deli çaylara Döndürdün yâr beni doru taylara Sevdanla kırılan gizli faylara Bulanıp akıyon sel oldun bana Ben sevdana gönül verdim yeldirdin Olur olmazları bana güldürdün Yaşar’iken beni hergün öldürdün Şimdi tanımıyon el oldun bana Koymadın serrimde zerre bir akıl Demedin ki DURAK peşime takıl İstersen deryada dibine çakıl Durgun deryalarda yel oldun bana Çektiğim acılar ne olur yetsin Söyleyin bu DURAK nereye gitsin Yeter artık güzel çileler bitsin Bezdirip canımdan el oldun bana Durak YİĞİT Gönüllerin Şairi KOCAELİ Hülya’ya daldığım düş sona erdi Yâr ecel fermanım elime verdi Ne kadar zorumuş hasretlik derdi ,,,,,,,Bir avuç toprağa gözüm düşüyor ,,,,,,,Her yanım buz kesti kanım üşüyor...DURAK YİĞİT |
saygılarımla