Acılar Önemsiz
Acılara yeniden tuz ekelim;
Umurumuzda değil zaten ağlayanlar; Anneler, öksüz kalan çocuklar, Kirli ellerimizi de suratlarına fırlatıp gidelim, Yıkılan hayatları bugünde görmezden gelelim. Bizim işimiz önemli, hayatımız; eğlenmemiz, Önemli değil bedenlerin yanıp kül olması, Yarın biri daha ölür, birileri daha; Onlarda önemsiz, mühim olan yememiz, içmemiz. Tabi! Biz ağlamayalım, görmeyelim, duymalım; Başkaları elbet çıkar, Duyar, ağlar, görür bizim yerimize, Ruhsuzlaşalım, yozlaşalım; Ve biz iki dakika bile insan olamayalım, Bakarsınız birileri çıkar, ölür bizim yerimize. |