duavarı yoğu deldiler gerim gerim gerdiler akla olan sözde güveni akılsızlıkla yendiler hakikatı aramak zordur bulmak ise daha zor, şikayet etmek insana özgü ne bilsin alemi kendini bilmeyen hor başımı secdeye koyarken aklımda olan sensin uykuya giderken gönlümde olan sensin uyandığımda kendime bakıp, düşünen aşkla yaratan seni, aşkla seven benim Ya Rab, bilmediler, belki bizde bilemedik ama onlardan farkımız biz bilmeyi istedik bana günahla tecrübe etmeyi nasip eden tövbe ederek biz kibrimizi yendik bin defa tövbe edip, günaha devam etsekte sana olan aşkımızdan eksilme olmaz gönlümüzde hakikat hırkası tenimizin üzerinde, sen bilirsin... başka görünsede dış giysimiz, içimizde olan sensin... |