GECE VARDİYASISen beni sensiz bırakırken Hangi hayatı düşledin Hangi hayat sonsuzdur Kime gelmez ki ölüm Söyle gülüm... Ömrün bilmem kaçıncı ayında Aşık oldum sana Ömrün bilmem kaçıncı ayındayım Geçer dediler Geçmedi be gülüm... Ben zoru seçtim Aslında çok kolaydı seni sevmemek Ama direndim Yılmadım bir an bile Yılmadım sevmekten gülüm... Müebbet verdiler sevdana Ne bir başka şehirde Ne dağda taşta Yüreğinde sürgünüm Sürgünüm gülüm... Gece vardiyalarında yım Uykum kaçsın diye Sensizliği yudumluyorum Yoksun ama yine de tat veriyorsun Her yudumun bir hayat gülüm... Cennetti dünya İlkelerim vardı hayatı kucaklayan Çocuk gibi büyüttüğüm Seni kaybetmek telaşı ile Bir bir unuttum gülüm... Gündüzleri sevmez oldum İçimde bir şeyler ölür oldu Ölüm korkusunu unuttum Az sonra dokunacağım ölüme Canım sıkılıyor gülüm... Toprak dönüyor bana doğru Azrail’le sözleşmiş Ölüm dörtlüğünü de beşlik yazıyorum Işık göründü Bekletmeyelim gülüm... Mehmet Fikret ÜNALAN |
güzel dizeleri ve yorumu kutluyorum ......