bir sen mi varsın ki can ..bir benmiyim burada
kimler gelip geçmedi ki kir’e kin’e kan’a mekàn
atanmış..seçilmiş..kan emici kenelere cennet
mahsun-mazluma zindan edilmiş bu/dünyada
..fazla da değil
eğil
dön bi bak bugünden söyle bir..elli yıl geriye
kimler vardı geldi kimler göçtü kimi kim niye
sayıp etti mahzeninde..deli-divane-serseriye
boğulmuşken mal-mülk yat bot et’e ve ve ve
durul dur bak hele..deri bir kemik koyulmuş
yerilmiş-sövülmüş-sayılmış deli artı divaneye
*
dal dalında..dökülü sararmış nice yapraklar
irili ufaklı bin bir çesit..kum-çakıl ile taşlar
dé hele,kapılıp gitmeyeni mi kaldı dostlar
akıp giderken seyrinde..cànà can,o;sular
kimini baş etti kalktı-kimini tac,soytarılar
vurup insan yaktılar..evet..bu topraklarda
*
sefà süreninden çok çoktur kıvranıp duranı acılarında"N"
çalıp etmeyenleri günbugün..seninle biz olmuş canlardır
soyulmuş-sağılmış-sürülmüş dem her dem anadoluda"N"
düşünen-üreten değil geçinip gidenler var yalan-talandaN
*
durulmuş yatağında çağlar dedim size nehir bu nehir
varmak için derya ol denize ne yazık ki inanmadınız
bilene edilir yerince söz;sevmeyenine zehirdir zehir
okur yazar değilim hani iyi ki okuyup anladınız siz
oturun gelin şöyle yanı başımda bana da anlatınız
var mı böylesi nehirlerin bi başka yerde çağladığını gören-i
*
bilinen renklerin arasında,yek birdir
sevip saydıklarımıN has kendisidir
siyah ile beyaz
gerçektir kendisi güneşin
ıssı ışığı ile durul dur kal
kelàmını..kaleminle yaz
*
selàm desem sevgidir
sevgi desem saygıdır
durulur durur ..kızar
..hem
azdır dér bunlar az
yüreği güzel insan
dé dedi kalemim
bunu bil bunu
dost’a dedi
..yaz

*

Şair Metin Demirkaya