DERDİM BÜYÜK
Karanlık caddelerden, kapkaranlık
Yolum tenhâlaşır, havlar köpekler... Bu bitmek bilmeyen, yorgun vedâlar Son olsun gitmeler, gülsün çiçekler... Ve günler geçti dersin geç vakitle Mühür vur kalbe yâr, içten kilitle Gönül vuslat diler, bâkî ümitle Uzaktan, görmeden düşlerde bekler... Vezni: mefâîlün mefâîlün feûlün |