ANA KUCAĞI
Ana kucağıdır bizi büyüten,
Ana kucağıdır sımsıcak olan, Ana kucağıdır bizi saran, Ve yine ana kucağıdır ki; Bizi büyütüp, Hayata uzatan… Hangi ana istemez ki evladı mutlu olsun! Doyamadım ben, özlüyorum hala, Annem anlatırdı bana; Kırmızı başlıklı kızla, Uyuyan güzeli… Ninniler fısıldardı kulağıma. En güzelinden masallar okurdu geceleri. Yanlış mı hatırlıyorum? … Annem bana hiç masal okumadı ki… Ben hep hayalini kurdum yaşamanın. Ama hep bir adım gerisinde kaldım. Çocukluğumda bile, çocukluk yapamadım. Annem nereye gitse, bende ordaydım. Onu bulamayınca, zırıl zırıl ağlardım. Tek büyüdüm, Tek oynadım, Tek kaldım! İçimdeki çocuğa çekmişim; Hala da tek ağlarım… |