Yaşayacaktınız daha Başınızda anne-babanız Minik yüreğinizde sevgi yeşerecekti Siz iyilikten hoşlanırdınız Fıtratınızda kötülüğe yer yoktu Bırakmadılar
Toprağa tutunamadınız Damarlarınızı kestiler Gözpınarlarınız mı kurudu Kim kimler düşürdü sizi âh’a
Sevgi merhamete açken Gıdasız bıraktılar müsrifçe Su içindeki dünyada sususz Başınızda patlayan bombalardan Geceleriniz uykusuz Korku canavarlaşmıştı kalbinizde Ufacık bünyenizde on şiddetinde zelzele Siz enkazın tozlu çiçeklerisiniz Altında kalan değil
Kaybetmeyin çocukluğunuzu Hatta büyükler çocuklaşmalı Oynamalısınız dünyayla topaç gibi Çünkü sizin de oyuncaklarınız vuruldu Avuçlarınıza bomba almayın Toza dumana dalmayın Mahşerdeki arşın gölgesine sığının İnsan müsveddeleri orada yığın yığın
Diktalar son merhalesinde Sonlarının atışını yapıyorlar
Hepiniz bizimsiniz Biz hepinizin Öpülesi ellerinizden tutamıyoruz belki Sabah-akşam dualarımızdasınız Başka da gücümüz yok Sizden de aciziz Cennette bekliyor anne-babalarınız Artık ayrılmayacaksınız
Masumiyetinizi kimse bozmasın Çocukluğunuzu yaşatmayanlardan Daha beter zalim olamaz Zalimleri Allah hiç sevmez Ama siz ne kadar sevimlisiniz Vallahi sizi çok seviyoruz
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
SAVAŞIN ÇOCUKLARI şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
SAVAŞIN ÇOCUKLARI şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.