Zamanın ters dönmesi...
unutmak mümkün değil ki
seni sensizliğinden ötürü o bakışlarını o gözlerini olunca hep görür gibi... gittim ta oralara gülüşün gibiydi sanki belki bir arzunun hasreti belki zamanın ters dönmesi... avuçlarının içine alıyordu beni esaretin esiri gibi doymak bilmiyordu bilemiyordu geçmişin özlemleri... yalan dünyanın yalancısıyım bulutların üzerinde ki güneşin ışınları şahidim inanmazsan sor onlara gördüklerini içimde ki ateş korların ötesi korkarım hiç sönmiyecek gibi unutmak mümkün mü ki ? kaldıkça anıların isi... (Berlin,16.11.2012) Talat Özgen |