Bizim Avrupalılar
Sistemin çarkında böbürlenenler
Ne kadar çukura gittiğin bilmez Zararına geçer günler seneler Kaça alıp,kaça sattığın bilmez Yediği bal olsa tatsız,samandır Ağzının tadı yok haylı zamandır Ne tezekten anlar ne bilir tandır Köylüyüm der ama....yuttuğun bilmez Sere serpe açıldıkça açılır Doğruyum der ama haktan kaçınır Soru sorulunca başı kaşınır Şükürün,sabırın yettiğin bilmez Tumanı hazırdır her dem inmeye Koltuğunun altı hasret yunmaya İmanı yüz tutmuş artık sönmeye Kimle nerelerde yattığın bilmez Camiye uzaktır,namaza uzak Laf anlamaz söz dinlemez ki kızak Şeytanın hilesi kurulan tuzak Bu güne dek...neye taptığın bilmez Aleni namuslu gizli hovarda Zamanın geçirir kahve de bar da İçi dışı biri bulunmaz burda Neyi itip neyi tuttuğun bilmez Yaşına bakarsın kırkbeşle elli Fikrini sorarsan azmış temelli Her ortama uygun hep senli benli Mantıyı hoşafa kattığın bilmez Söz söylenmez ondan başka bilen yok Konuşursa saçma...dili sanki ok Herkesi aç bilir kendisini tok Kervanı önünde güttüğün bilmez |