Isatanbul
Yorgun ayaklarımla yolumu adım,adım
Tüketirken kim bilir kaç defadır ağladım Her bankında bir tarih...her adımda yansıma Gıptayla bakar oldum...yad ederken aslıma Bazan semt semt gezindim sokağında hülyayla Anılara gömülmüş o müşvik bir edayla Aşığını eritip tükettin ten içinde Nice gariban halka ekmek oldun geçimde Meğer ki sevgi seli yüreklere akardı Sana kavuşamayan gıpta ile bakardı Onulmaz şevkatinle söyle kaç genç harcadın Yine de nesillerde şarkı...türküdür adın Aç kolunu son defa ben geldim...sarılayaım Yıllardır beklediğin özlenen yar olayım Sen bana gelmesende ruhumla sana geldim Yüz çevirme ne olur seni kalpten sevendim Beylik sırtlarındayım,esenyurtta,fatihte Kabul buyurda sustur...seninleyim muratta Kabirlerin mis gibi...tarihimin güllleri Beni de göm bağrına sevindirme elleri Geri dönüş yolumu çaresizlik kapatır Istanbul...bu anımı bekliyordum yıllardır Bak işte geziyorum ...bağrına dek uzandım Sana hasret doğmuştum,sesnin ile uyandım Meğer ki vuslatımız böylece son bulacak Meğer ki arzun ile kalbim böyle yanacak Akiften kokun varsa toprağında taşında İçime sindirmenin yüreğim telaşında İstersen boğ deryanda,istersen as kulende Aldırış etmem sensiz ağlayana....gülene Kovma beni ne olur bana sineni göster Son nefesim olsada bana bir seslen...ses ver |