HAYAT SAHNESİ
Şu hüzünlü hayat sahnesinde
nedense... bana yazılan rolun sonu bir türlü gelmedi gelemedi... kahır dolu hayat yollarında ayağıma batan dikenlere inat yürüdüm..yürüdüm güldürsün yüzümü yar diye bekledim.. nedense bekleyişler faydasız sevgimi uçurumlara benzettim.. dağlarda teperlerde yuvarlandım aldandım yanıldım yinede vazgeçmedim sevmekten geceleri kahroldum bazen ağladım bazen hayallere kapıldım ahh nerde eski günlerimiz dedim.. eyy gönül ne günah işledimde bu hallere düşürdün hüzün bulutları sardı her yanımı.. adım attıkça ayaklarım çamura bulandı.. farzet ki ... hiç yaşamadım aslında bir yalandım farzetki bir rüzgardım esip geçtim farzetki ateştim yandım kül oldum anlamadın beni ey sevgili hangi tarafa dönsem çıkmazlardayım bu bedende ruhum yok artık sen yoksay öldü say... öldüde bedenim çürüdü say.. yıllar geçti unutuldum unutuldum yar ...... ama... sen bu yürekten atılmadın hafızama kazınmış adın.. ismini her gece sayıkladım.. sen unutulmadın unutulmadın yar... |