HOŞÇAKAL
HOŞÇAKAL...
Tadını damağında bırakan İlkbahar yağmurum… Ben, ben gidiyorum… Bir şey diyemem sana Sıkılan sendin… Sen, daha başlamadan bitirdin Bana da diyecek tek bir söz kalıyor o halde Hoşça kal… Sitemliyim biraz sana Kusura bakma, o gün Yani Koşuyolu parkında… Bakamadım gözlerine Sen son sözlerini söylerken yorgun yüzüme karşı Ben yere bakıyordum… Dilim dönmüyordu iki çift laf etmeye Bitmesin demeye… Ve sen arkanı döndüğünde Diyecek tek bir şey kalmıştı geriye… Hoşça kal… Şimdi bavulumu topluyorum Ve aileme söyleyecek tek bir lafım yok… Gözlerim dolu ve Sitemliyim sana Sen… Sen altın sarısı saçları olan kız Beni anlamıyordun… Şimdi sonbahar yağmuru daha yeni yeni çiselerken Aşk sözleri haykıran dudaklara… Ben sana tek bir şey diyebiliyorum Hoşça kal… Biraz yorgunum, uyumadım çünkü o günden sonra Ve biraz da sitemliyim sana… Kusura bakma, Seni kazanmak için peşinden gelmeyeceğim bir daha Bir daha ne olur biraz beni anla demeyeceğim Ve şunu yeni yeni kavrıyorum galiba Biz diye bir şey hiçbir zaman olmadı… Sen kendi yolunu çizmişsin Ta en başında… Ve ben o yolda seninle yürüyemedim… Belki yıllar sonra karşılaşırız yine koşuyolu parkında Ve belki o kısacık selamı bile esirgeyeceksin benden Ama merak etme… Bu şiirin son satırı yazıldıktan sonra Artık sen olmayacaksın hayatımda… Bilen bilir, Ben, beni istemeyenleri silmeyi uzun zaman önce öğrendim Zambak desenli öykü defterimden… Şimdi yazarken son satırlarımı seninle başladığım Bembeyaz sayfalara… Kulağımda en sevdiğin sanatçının şarkısı var… Hoşça kal… -------------------------------------------------------------------------------- |