HAYATA KÜSTÜMseni sensizde yaşıyorum sanma ki yokluğuna alışıyorum belki rastlarım ümidiyle sokaklarda beyhude dolaşıyorum bir köşe başından çıkacak geri gelecek gibi havanın soğuk olması bile hiç etkilemiyor beni sen gittiğinde kaskatı oldum buz kestim hayat dolu olan ben şimdi hayata küstüm daha ne kadar dayanırım bilmiyorum olmayan yarınım da seninle sabahlıyorum için için sessizce ağlıyorum havada ne kadar soğudu akan göz yaşlarımda dondu adım atacak halim kalmadı üşüyorum donuyorum son nefesimi veriyorum ölürken bile yanımda ol diyorum... REFİK 13 11 2012 İSTANBUL |