PİŞMANIM DEME BANAböyle sevgi düşman başına bakma sen benim göz yaşlarıma çevirme yüzünü kaçırma gözlerini tek suçlu ben miyim sanki bir kalemde silip atabilir miyiz hiçbir şey olmamış gibi yaşanmamış sayabilir,görmezden gelir miyiz yaşanan tüm gerçekleri edilen yeminleri karıştırma artık eski defterleri dursun anılar yerinde bir bir yükte hafif pahada ağır ne varsa kalsın yerinde eskisi gibi pişmanım deme bana çok uzağım artık ben de sana iki yabancı olduk şimdi çıkma karşıma tanıma beni çoktan unuttum bende seni yalnız kaldığında gecenin karanlığında hissedeceksin nefesimi en yalnız anında ve en kuytu yerlerinde pişman olacak beni arayacaksın sen de benden çok yanacaksın kapılar yüzüne kapanıp açılmadığında sensiz yaşamayı da öğrendim hiç tanımamış sevmemiş gibi bir gün sen de anlatırsın beni eski bir masal gibi... REFİK 12 .11. 2012 İSTANBUL |