Meyil vermedin’ki bire vijdan’ sız,
Sevdim diye sana coşamıyorum.
Sevgisiz kalınca kalmışım cansız,
Senin sevdiğine şaşamıyorum.

Hangi dertlerini alsam kaleme,
Nasıl anlatayım seni aleme,
Dokunma yare me n’olur elleme,
Söyletme derdini deşemiyorum.

Görüyorum ama gözler faydasız,
Yürüyorum sana dizler dermansız,
Eriyorum bana yüzler vefasız
Senin o duygunu aşamıyorum.

Nasıl bir insansın bilmeliyim ben,
Akan göz yaşını silmeliyim ben,
Çağırdığın yere gelmeliyim ben,
İşte o yerlere koşamıyorum.

Leyla’dır Mecnun’u çöle düşüren,
Şirindir Ferhat’ta dağı deştiren,
Aslı’dır Kerem’i yakıp pişiren
Aşkınla yanıp’ta pişemiyorum.

Mor Sümbüllü bağ’da çiçek deripte
Ayaklar altına halı seripte,
Göğsümü açarak şöyle geripte,
Dost düşmana karşı şişemiyorum.

Yoruldu şu gönlüm bitkin haldeyim,
Bazen bahar’dayım açan gül’deyim,
Esnafi’yim üzgün ıssız çöldeyim
Dünya’da doluca yaşamıyorum.