aşk asılı duvarda..
kara bir duvar
yanık uçlu tahta ve paslı çiviler aşk asılı duvarda.. kırık dökük bir demlik eski sahan dört soğan ve bir baş yalnızlık radyoda eskilerden bir nağme.. ’ehl-i dildir di....’ her şey yerli yerinde yalnızlık hüzün ve aşk oyuna başlıyor adam önce kim gider aşk mı yalnızlık ya da hüzün mü bir ses duyuluyor dışarda bahar var koşuyor yalın ayak adam aşka ve yalnızlığa gelmiyor sıra hüzün duvardaki paslı çivide çivi düşse de tahtada hala duruyor izi... 12/11/2012 ödemiş |
paslı çivi düşüyor; tahta yalnız şimdi,
paslı da olsa çivisi düştü..
tebrikler,
size özgü kısa dizelerle yazılmış yine,
sevgiler..