DEDEMİN YÂDIGurbet elde baba dostunu buldum, Hayalime geldi yüzü dedemin. Maziyi andıkça hasretle doldum Yollarımı açtı izi dedemin Tanışırken dedim,dedem Hacı Ahmet Duyanlar Mevla’dan diledi rahmet Halen söyleniyor çektiği zahmet Yüreğinde çokmuş közü dedemin Garibe uzanan müşfik elleri Kurtuluş harbinde cesur halleri Kazma ile açtırdığı yolları Vatana sevdalı özü dedemin Büyük küçük tüm civarı okutmuş Bentler kurup köye sular akıtmış Gönül gergefinde ihsan dokutmuş Hatırası kollar bizi dedemin Mazlumlara daim imdat eylemiş Çile günlerinde sebat eylemiş Her mekanda daim hakkı söylemiş Kulaklara küpe sözü dedemin Hep O’na gelirmiş ağlayan gülen Tatlı muhabbetin kadrini bilen Hacetin alırmış güvenip gelen Dost içinmiş çoğu azı dedemin Ben altı aylıkken gitmiş buradan Kırk üç koca sene geçmiş aradan Halen yaşatıyor adın Yaradan Demekki halinden razı dedemin Kul Hakkı der,Mevlam Rahmet eylesin Bizleri de yarın dostlar söylesin Gel kardeşim sen de oku bir Yasin Yollara bakmasın gözü dedemin. |