Özgedir canda
Toplanadursun göğsümde bu ağrı, pişmanlık alışkanlığım artık
Senle geçen her saniyede gülmeli ve bilmeli değerini şimdinin Kaybettikten sonra ya da kaybetmeye ramak kala bulunmayacak bu derdin tesiri Dert olmayacak çünkü biliriz keşke dememeli Gül vakit varken gülmenin en ukalacasıyla Kesin değil yaşamak ve de ölüm ani Kaybetmek ve kaybolamamak fazla kederli Gülümse gamzelerinin mütevaziliğinde Ağlamak çoğu zaman mecburi gülmek seçim işi Gül yavrum gül fırsat varken, sonra ağlamak sırasıysa ağlarız belki sen belki de ben |