KAN/LI CAM !!
kır,
İçinde bulunduğun şişenin camını, Parçala ne var ne yok, Vur dağıt çantanın içindeki yolculuklarını, Ve Toparla bir cam/ın içine, Can ver, Camın içindeki cevhere, Parlat eski ayakkabılarını, Ve çık o çamurdan, Ellerini yıkasın, nur yüzlü saydam, Hırpala bedenindeki kalleşi, Saldırgan ruhunu bağla, bir direğe, Ve Kırbaçla, o her değerden bahsettikçe, Kılın artık cenaze namazımı, Cinayet işledim, Ve Sonra kendi kafama sıktım, İlk önce, Sevginin canını aldım, Sonra, Değer dediğiniz illetin kafasını kopardım, Yüzlerdeki gülümsemelerin gülücüklerini yüzlerinden ayırdım, Ellerim kan revan içinde kaldı, Ben hala devam ettim, Önüme çıkan ilk aşığın, Ciğerini yaktım, Peşimde beni durdurmaya çalışanların arasına, pimi çekilmiş nefret atıp, Tam ortalarında patlattım, Ve Sonunda masun olan bir çocuğun önünde, Kafama sıkıp bir psikoloji daha bozdum, Artık cehenneme gidebiliriz, Bize ışık olacak fenerimiz kırmızı, Zaten bizi yakacak olan ateşin rengi de kırmızı… |