Kafes
Mücadelem büyük, mücadeleler ve onca uğraş,
Kafesler içinde ki kafeslerden kurtulmayı umutluyorum, Dertlerim dertlerimle sarmaş dolaş; En küçük kafesimden çıktım bugün, onu kutluyorum. Aynı günün aynı kafesinde buluyorum kendimi; Bir demiri kırsam, iki demir çıkıyor yerine; çaresiz, Kafesten kaçmak zor, kafeslerden, Zati Dünya’da kendi başına bir kafes değil mi? Kaçamıyorum, alamıyorum; özgürlüğümü ellerinden. Böylesi de kötü, zehir: Her aldığımız nefes değil mi? Dünyalar karanlık, kafesler ışıksız, Hayatlar kutu içinde ne kadar özgür; Ne kadar bağımsız. Çare bulma çabası aralıksız; Fakat esaretteyken insan; ne kadar hür, Ve onlar için hayatta; ne kadar zaman gündür, gündüzdür. |