insani aşk
sevdanın içinden geçerken
bütün mucizelere tanık oluyor insan... en olmaz sanılan düşlerden uyanıp, kendi gerçeğine varıyor insan... bir aynada kendi suretini izlermiş gibi benzerini bulunca korkuyor insan... kendi dünyasının cesur kahramanıyken, daha cüretlisini görüp ürküyor insan... benim aşkla başım oldum olası belada o bana dayandı sırtını, ben ona yaslandım ne kadar sevdik bilmem ama yorduk birbirimizi, kaç aşktan geçip durulur insan? sardunyam (sibel varol) |
Çok güzeldi dizeleriniz
Sevgi ve hürmetle