BİR YÂR VARDI
Bir zamanlar bir yâr vardı
Yârenini bırakıpta kaçtı Acı,sızı hiç birşeyi takmadı Bir köşeye fırlatıp attı Oysa yâreni çok severdi onu Yârim olurdu her sözünün sonu O gülermiş,gözleri parlarmış Artık yâreninin dünyası kararmış Aşk ezdirmiş kendini insan oğluna görmeyeli Önceleri öylesine mükemmeldi ki Ama şimdi yerlerdeydi Hepsinin aklı fikri Zaman geçirmekti ya hani... |
Onu bir zalim alıyor.
Üzülme asıl o üzülsün,
Kısa zamandan vakit çalıyor...
Tebrik ederim...