öyle sıradan bir gündü,belkide sıradanlığının gizinde yıllar öncesinden kalma,ısrarla kabuk tutmayan ve hatta bir kısım sulanmış bir yaramıydı saklı..inatla susuyordum..küçük görüldüğümü düşündükçe devleşiyordum aynaya bile bakmadan..öylesi bir kuvvet ki dimdik duran başımı binbir kuvvetle eğdim aşağı...heyyy dedimm kendi kendime...şu makamı verdiğin nefsine bi dur de..sadece emanetsin şu üç kuruşluk dünyaya..emanetin sahibini hatırla ve su gibi in aşağılara...indikçe aziz ol..başını eğdikçe muktedir.

söz geçiremediğin kim

o inceden sızlayan yürek,,kim için atıyor da sen..

bakıp bir kaç kareye sızlanıyorsun.

kim ki seni kıymetinden eksik bilen.

o kıymetsize kıymet veriyorsun

derken bile acıyor sa içinde derinlerde bir nebze

ki acıyor,bak...

devleşebildiğince büyüt yüreğini hakkındır,,

adaletin tecellisi uzak değil, yakındır..

.........

ortaya karışık duyguların farkındayım,

kırgınmısın,kızgın mı,yorgun mu kininden,ve yahut suskun mu..

katrana bulanmış yüreklerde gül bahçesi derlemek zordur gülümm..

kıyısından yürümeli,

...Mİ ... yahut,,

güçlü olduğun kadar geç o yüreğin ortasından

gül kokulu sevdalarınla sen..

sana bulanamayacak kadar acizdir o kin bilirsin

bildiğin kadar yürekli yürü inadına...

inadına gülümse,inadına kırılma..

yorma yüreğini,yorulma....

...........

vakti zamanı saklıdır bir yastığın altında gizlenmiş yaşlar gibi

o gözyaşı kurumadan görülür hesap elbet..derken dahi yüreği acıyan SENN..

BÜYÜT YÜREĞİNİ HAKKINDIR GÜLÜMM..

SUSUVER HESABI SORACAKTIR ÖLÜMM...