And olsun fecr’e
Bütün dünya tıklasa da kapını
Kadın kaderdir
Bunlarda akıl sahibi için elbette bir değer vardır


Mahremindesin yanılgının
Gün gelir insan bir bir hatırlar
Sardığın kucaklar mezhepsiz dökülmelerini kavramadı
Tuttuğun eller buzunu çözemedi
Baktığın gözler gözlerine türkü yakamadı
Sen o’ndan hoşnut, o da senden hoşnut olarak
Ey mutmain nefes
Dön ait olduğun sahipsiz gölgene

Elalemin güneşini ellemeden
Çözülüyor düğmeler bir bir
Ol iliğime ram
Cebinde bin saadet olsa da
Unutma ki sana haram


Oysa ben çıkıp
Sıcak mevsimlerin soğuk odalarından
Yüzümü yaslıyorum
Yılgın baharın
Yorgun rüzgârına
Kırılgan bir dalın
Ömrü kadardır sevdiğinle küs durmak



Gidilen yol ki bir
Ömür bir
Aşk bazen kibir
Ki her anda bir
Harcanmış onca vakit olabilir
Şimdi külliyen aminlersek duam
Kuvvetli bir tevhitle geriye dönmek mümkünmüdür?
O an bir ihtimâl tutmaz mı ellerimizden
Ol kudret sahibi yaradan