Sadece gölgemdi çerçevede ısınanSuskun İzmir akşamlarında Gün yorgunu bulutlar Usanmışçasına Dökülür tel tel umutlar silin ne kadar yaşadıysam Silin Uçurum olmuş gözlerinde intihar vakti İki damla Yağmur olurken kirpik vuruşlarında Sıkılmış avuçlarımda sıcaklığın ıslanmış yüreğimde deniz mavisi Sevda kokar Kimliksiz ayazların kuytuluğunda Güneşi bağladım Kör ettiğim gözlerime Ahh O Martı Çığlıklarında doğdum Havari Asılmış saçlarına buğday tanesi İşte Aynı rüzgârın uçurtmalarıydık üşümüş ellerimizde kader Saklambaç oynuyorcasına gizlenmiş gözkapaklarında uyumuş ölüm Ne çoktular Oysa Biz Sizi de sevmiştik Büyürken hünerli ellerinizde kokunuz kalırdı tenlerimizde Şafaklar birikirdi Göz uçlarımızdan çıplak doğan güneşe değene dek Şimdilik Mutlu kalın diyorum esrik dudaklara Ama Bir demli çay Bir boyoz Birde martı çığlıklarını çalacağım Yüreğimde ki Denizin maviliklerinden yıldızlara doğru SADECE GÖLGEMDİ ÇERÇEVEDE ISINAN Şiir Mahir ULAŞ |