HAMAL GELDİM DÜNYAYAHAMAL GELDİM DÜNYAYA Hamal geldim dünyaya, yine hamal giderim. Felek, dert taşıtmaktan mecal, hal mi bıraktı? Alın yazımmış yüküm; nasıl isyan ederim? Hamal olmaktan başka çıkar yol mu bıraktı? Tükenir çilem bir gün; sırtımda yük mü kalır? Biter diye bekledim; her gün artar, çoğalır. İlahi, “yazgın budur” dedi; yükledi yükü. Yükünle çıkacaksın; dağı, bayırı, diki… Ne suçun sahibiyim; suçum ne ise de ki, Bunu bile sormaya, bende dil mi bıraktı? Sorularım cevapsız… Nedenini Hakk bilir.. Yükün sahibi Hakk’sa, elimizden ne gelir? Hayallere sarıldım, umutla yaşıyorum… Hayatın rüzgârına kapıldım, koşuyorum… Bu feleğin elinden neylesem? Şaşıyorum… Hazan etti bağımı; bağda gül mü bıraktı? Nevbaharı bekledim; gözyaşım, gülüm sular.. Henüz gonca olmadan; felek, güllerim yolar. Talihimin peşinden kör, topal gidiyorum… Şükürlere sarıldım; hamd ile yetiyorum. Günden güne eridim; gün gibi bitiyorum. Tutunduğum dalları kırdı, dal mı bıraktı? Beklediğim olmadı; umutlarım hep solar.. Yüzüm burda gülmedi; belki ötede güler. Bu dünyaya geleli, her yükü taşıyorum. Her yanım yara - bere… Çilede pişiyorum. İrin dolmuş yaralar; cerahat deşiyorum. Yaralarım saracak, sanki el mi bıraktı? Bekliyorum tabibi; belki bir derman bulur.. Yaralarımı sarar; acılarım son olur. Hülvani’yem Azrail canım almaya gelsin… Bitsin bu işkenceler; çilelerim son bulsun.. Madem sonumuz ölüm; emanetini alsın.. Kefenden başka, sanki, üstte çul mu bıraktı? Gitme zamanı geldi… Gözlerim ufka dalar… Melekler toplanmışlar; yüküm sarıp sarmalar. Hülvani BAŞTUĞ 04/11/2012 04/11/2012 ... |