kendi kendime
yürüyen ruhlar gezer penceremde
belirsiz ,kimse görmez. karanlıkta içeri sen gelirsin. ağlamaklı bir çocuk açar avuçlarını., bir parça merhamet der., sormadılarki bana., ama kararsızım çocukmu kalsam büyüsemmi hapis uçurtmalar konar düşlerime Güneş yangın yeri oluverir., is kokar,. gereksiz gardiyanlar izinsiz girer düşlerime... pamuk helva ile volta atarım bazen., kimseyi koymadan kendi yerime Bir sigara yakar derteleşirim kendimle yanarım yanarım kendi halime... elimde olsa büyürmüydüm neydi acelem söylenmedi bana...... apalamadan yürürmüydüm... Yanarım yanarım kendi halime., Bakar aynaya ah çekerim. bu benmiyim diye.................................. Seneler kaypak., Hiç arkamda olamadılar her bakdığımda.,geriye....... 11 10 2007 antalya türker kok |