RESİMLERDEKİ BEN YOKUM ARTIKSen gittin gideli Bende ki sevda yorgunluğundan Saçlarımın beyazlığı Şakaklarımın açıklığından başka Hiçbir şey değişmedi bu şehirde biliyor musun Yani anlayacağın ; O resimlerdeki ben yokum artık Yani gün aynı , yer ve mekan aynı Güneş aynı tepenin ardına saklanıyor akşamları Başka ayaklar tepelerken oturduğun sokakları Biliyor musun ki Başka yüzler gülümsüyor artık sabahları Ve ben Sana ait heyecan Sana olan umutla çıkmıyorum artık evden Yani bir gün bitiyor Bir yenisi başlıyor gerçi amma Bir bekleyenim var diye Eskisi gibi artık ayaklarım birilerine koşmuyor Dedim ya Gün indi inecek, vakit akşam olmakta Sinsi karanlıklar odama Hasretinse içime dolmakta Geceleri sende sevmezdin biliyorum Oysa ben geceyi de gündüzü de senle sevmiştim Çünkü hayat sen varken güzel Yaşamak sen varken anlamlıydı Şimdi yokluğuna örerken kader ağlarını Sevda yalnızlıklarına gebe gecelerin ardından Kaçıncı kez sensizliğe ağarıyor bilmem şu tan yeri Yani demem o ki göçmen kızı Ne senin tadını veriyor kimilerinin merhabaları Nede artık birilerine ayarlanıyor randevu saatleri KAŞİF KANİ ERTÜRK. |