RABBIM
Donuk yonler sade sana
Dusman saldirir dort yana Edirneden tutki van’a Dusman’i yerin dibine Batir gitsin yuce rabbim Insan desem insan deyil Seytan’a vermisler meyil Desem hak huzurda eyil Basimizdan zebra essek Katir gitsin yuce rabbim Cezasini sen ver sen ver Bunlara ne boy ne en ver Akilsiza ilim fen ver Yoksa onlari kabire Yatir gitsin yuce rabbim Elleri ayaklari kan Yaktilar yakarlar cok can Yoktur seref yokturki san Ellerinde balta nacak Satir gitsin yuce rabbim Dusmanlarla dost oldular Kose bucak hep doldular Cok bastan cok sac yoldular Aralarinda muhabbet Hatir gitsin yuce rabbim Onlarda hic merhamet yok Baslarini hep derde sok Nihat der her zehili ok Ustelikte catir catir Catir gitsin yuce rabbim NIHAT YURT |