YOKSUNLAR
Gizli gizli soydu bizi
Ardan edepten yoksunlar
Yoksulluğa kıydı bizi
Şandan şereften yoksunlar

Hiç yerine saydı bizi
Mal yerine koydu bizi
Koyun gibi yaydı bizi
İnsaniyetten yoksunlar

Gözümüzden oydu bizi
Yaşar iken yuydu bizi
Kandırıp da tüydü bizi
İyi niyetten yoksunlar

Tüm şehitler hepsi fakir
Zenginin malına şükür
Seçilmişte döner teker
Vicdan izzetten yoksunlar

Sanmıyorum bizi duydu
Ayağına takıp giydi
Bunlar seçilmişte huydu
Tam haysiyetten yoksunlar

Cahillerle iş olur mu
Şeytanlarla baş olur mu
Okumuş ’um düş olur mu
Haktan hukuktan yoksunlar

Yaşar OKUMUŞ


AR-EDEP
Ne ar kalmış ne de edep
Ne öğüt dinler ne kitap
Düşürürler bizi bitap
Rezillik için yoksunlar

Onlar gördü bizde varlık
Şükürleri onda bolluk
Kuldan almazlar helallik
Hak tanımadan yoksunlar

Düdükleyip öttürdüler
Sıcak soğuk yutturdular
Lazım idi söktürdüler
El altından bu yoksunlar

Yoksulluğun yüzü hakir
Seviliyor gözü çakır
Ağza sağlık olsun şeker
Yüreği yetmez yoksunlar

Kulakları sağır olmuş
Kalbimizden söküp bulmuş
Bu yollar karanlık yolmuş
Çoktan solcudur yoksunlar

Cahiller yurdun belası
Doğruluk gelmez sırası
Luzumi’de içler acısı
Densizlik başı yoksunlar

Öztürk ACUN