Ey CanZaman, uçurumlardan düşen dilsiz sevda..! Zaman, intiharları kuşanan yüreğim de, yokluğunun kahrı.. sensiz zaman kör kuyulara atılan Yusuf gibi.. Yokluğun, çölde susuz kalmış, bir bedevi yalnızlığı, Gözlerinin mavisinde sakla beni, ey yokluğu, hüzün yar. _Ey sevgili.. sana meftun bu kördüğüm kalbim.. Ne zaman aklımdan geçsen, Geceden yıldızlar düşer ok gibi yüreğime..! Ağıt yakan kalbim, tarifi yok bu hasretin, Yar, yokluğun, enkaz yığını, Yoksun ya, ben sende yok olmuşum sevgili.. Gecem de sensin gündüzüm de sen.. _Ey hayat.. Mavi bir deniz, ve çınar köklü bu yürek benim.. Bir meçhul yolcuyum sende, Yalnız, Ve sessiz vaveylalarımla... Yoksun ya, yokluğunu ağıt yapıp yarama sarıyorum.. Düşünme beni iyiyim şimdi iyiyim işte, Ara sıra yaramzalık yapsada kalbim iyiyim işte,, Sol yanım kanasa da, hayalinle duruyor ya kanamalar, Hayalinle yoldaş oldum yine bu aralar, iyiyim yar, iyiyim işte..! _Ey Can.. Zaman, yokluğunla bıçak dayadı, Kalbim, sensizliği duvarlara çarptıkca, yalnızlığıma kattım seni... Sen benim yalnızlığım, sen benim hıçkırığım, sen benim son duamsın..!! Oysa illegal sevdamın, aminleri dökülür geceyi saran yıldızlardan.. Şimdi ömrüm kara kış Hüzünlü mısralar ilmik, ilmik boynumda.. Ve sen.. yokluğunda, "Son arzumsun, son nefesim de" Raif Şefkatoğlu |