kopup serilip giden kol ser değerdir ol bu canımda
ensesinde vurulup yakılan insanlığın sonbaharında
soyu soysuz aseletsiz bir yeldir dağıtır alır savurur
sayfa sayfa kana boyalı kin mahallesinin sokağında
*
sonbaharın yorğun yapraklarıdır görünen serilmiş
dost;kan ağlayan can ol yüreğimin mahzeninde
bakıp ne yanına el bir el atsam aci,yaradır vede
anılardır ki durur haykırır isyan eder yer yerinde
*
ihanet..emeğin..adam gibi adamların düşmanıdır
sağ kan emiciden vurup insan yakandan yanadır
dizilen insanca yaşamın felsefesine 90° aykırıdır
ki siz sözum o’na şair ARTI şiir dersiniz ve vede
*
neresinde görülmüş hangi paragrafında makalenin
emek değer sanat yaşasın insanlık deyip gelenin ki
yalan..talan+ihanet ile inkàrın en son durağıdır sağ
katilidir yaşasın insanlık ARTI onuru bayrak edenin
*
öyle ya denesiz susuz yağsız tuzsuz^çorba pişmez
bilgedir àlimler..davultozundan savurup saçıp etmez
iş olsun diye üst üste veya yan yana yığlııp satılmaz
harfler kirlenmeyi heceler ihaneti asla sevmedi,sevmez
*
demirkaya/yım ülkemde"şiiri" çok,"sairi" yok berhavadır
almış başını giden pusulasızlıktır ki yafta olmuş kendine
özü çürük..değmez,dinlenilmez Làftır dumana-toz’a körük
sözüm o’na hàşşa hàşşà aydın şair yazar bilir der çüş kendine
*

Şair Metin Demirkaya