Bazan derim insanların içleri gibi olsaydı yüzleri çok az kişi yaklaşırdı yanlarına insan denen insancıkların.Allah kendisinden başkasına hiçbir zaman muhtaç etmesin kimseyi.Herşey emanetken dünyaları kendisi yarattı sanır oysa vefatından birkaç hafta sonra açılsa kabirleri kusardı görenler.Hal böyle olunca gurur kibir neden..Şiiriniz düşündürdü anlamlıydı kutlarım selam ve dua ile.

KIRMIZI ÇİZGİLER


Kerbela çölünde kalsan da susuz
Varma muhannetin küpüne gardaş
Sureti insandır, olur ya soysuz
Aldanma kimsenin tipine gardaş

Ne oldum delisi ,sonradan görme
Taşa vur başını bunlara vurma
Düşsen bir kuyuya ,uzatsa örme
Sarılma namerdin ipine gardaş

Dostum çok diyerek övünme sakın
Düşünce ;yanında kim kalmış bakın
Cimrinin serveti bir kirli çıkın
Tenezzül eyleme çöpüne gardaş

Riyakar insanın ikidir yüzü
Dışı temiz amma; kirlidir özü
Alacaklı olan tok söyler sözü
Ödeyip getirme kapına gardaş

Dünya bu iş gelir sağ olan başa
Sakın ha kapılıp düşme telaşa
Belaya sabredip şükürle yaşa
Bakma iri,ufak çapına gardaş

Hilkati bir ömür geçti yarıya
Nafile istesen gelmez beriye
Söz çıkar ok gibi dönmez geriye
Getirmeden deme tapına gardaş




Bu şiir alkışlanır.............
Yüreğe kaleme sağlık hocam
Kaleminiz daim olsun beğeni ile okudum
Saygılar

ALLAH RAZI OLSUN...YÜREĞİNİZE SAĞLIK...SELAM VE DUA İLE...

yüreğinize sağlık güzel şiir hocam saygılar sunarım