TOZLU ODA..Tanıdık, bizden anı dolu kaybolur diye korkuyorum ...........alırsam tozunu.. Hafif esince rüzgar, sallanan perdemiz biraz solmuş.. hani; sen otur, ben otur kavga ettiğimiz, cam kenarındaki sandalyemiz.. arada zaman dursa diye, göz ucuyla bakılan yerli yerinde saatimiz.. bir dargın, bir barişık gezindiğimiz... Tanıdık, bizden anı dolu kaybolur diye korkuyorum ...........alırsam tozunu.. Kaç kere uzandım kanepeye, sol köşede bak! orda kaç kere iç çekerek, ya..ya.!kokun gittiyse, hep, hep korkuyla.. kapı girişi sağ üst köşe sıralı kitapların.. çalışma masan, hemen altında üzerinde kalem, kağıdın.. her şey aynı bir tek, bir tek farkı üzerindeki toz yığını.. kalsın öyle.. Tanıdık bizden anı dolu kaybolur diye korkuyorum ...........alırsam tozunu.. Apsuva..20/11/2007..Sakarya.. |