RÜZGAR
Bir milattan siyiriyordu gece gozlerimi rol yaptigim bu saltanat, dusuncelerim hayatim yahutta, aslinda hc onemli degilmiş bir muzigi dinlerken nakaratlarina sıkıştirmiş oldugum hayellerimden sen vardin hergece hickirarak agladigimda cocuk yaralarimdin diz cokuslerimde duamdin Allaha sukrederken elzemdi gozlerin ezelimdi mabedim ezberimdi dudaklarin susuşlarima anlam veremedigim yasak cicegim dudaklarin sevdigim cokuşlerin ta kendisiydi gozlerin gibi yaniyordu sokaklar sensizligin varolusunda caddelerin sessizligini bozan yari ölu adamlarin naraları.
ey Ararat yine bir eylul aksaminda heybetinden gecilmiyor ruzgari diz cokturuyor yalnizligin ve o ruzgar yuregimi dagliyor |