YAKAMOZ GÜLÜŞLER
Süzülüp mavi rüyalardan kalbime doğru
Gönlüme bir yağmurlu gökkuşağı kondu Sarıldım gökkuşağına, sevinçle okşadım Yağmurlu aşklar yaşadım gençliğimde Bembeyaz kanatlarıyla aşkı kucakladım Gözlerimi açsam sevdalar uçacaktı Kalbin kanserinde kavruldum Muazzez yâri öpmek isterim Avuçlarımda küllenen yanık fotoğraflar Zamanının yıkıldığı sonsuz firkatler Çırpınan kalbim yârin kucağına konmak istedi Uçmak istedim sürgünlük ufuklarına Gökkuşağından gözlerime yârin gülüşleri akıyor Yarin güzelliğinden fışkıran pınarlar Soğuk sularının meltemli sihrindeyim Çağlayan yakamoz gülüşlerin sesini dinledim Sevmek mevsimi gelmişti kaderin bahçesine Gözlerim rüyaların ardınca yürür Keder sürer sürgün zamanının enginine Dalgalanır yârin gülüşleri özlemin melteminde Rüyanın kalbinden mahur bakışlar dökülüyor Gökkuşağı renkli gülüşler rüyamda Beyhude bekleyişlerin yorgunluğu gözlerimde Gönül şelalesinde bir çift güvercin yıkanıyor Ağlayan aşklar kalbin rıhtımını kuşatmıştı Gecenin kanserinde rüzgârın çığlıkları Beyaz güllerin kalbinde firkat mevsimi Kırık aşklar rüyanın kanserine düşmüş Gecenin rüzgârlarında sürgünlük türküsüyle Zamanın sürgün denizinde boğulmuşum Ağlayan yağmur küllenen şarkısını söylüyordu Acılar denizi coşuyor özlemin bestesinde |
SAVDASIAN ÖZÜNE PİŞEN BİR ESER
KUTLARIM
BABA SULTAN SEVGİLER