Görüyormusun sana çıkan yollarımı,
Nasılda kapatıyorlar tek tek,
İnsafsızlık,
Vicadansızlık ederek...!
Yüreğimi çiğnerek,
...Ezerek..
Beni nasılda yapmadığım şeylere,
"Keşke" yapsaydımda hak etseydim diye söyleterek,
Anamdan doğduğuma bin pişman ettirerek..!
En acısıda sevgili,
Üstelik senide kendilerine benzeterek..!!

...Ne kadar yakınlaştırdılar arada uçurumu,
...İnsanlar dağlar yollar, aramızda duvarlar gibi,
Uyu derdin ya bana,
Alıyorum veriyorum,Hesap ediyorum kitap ediyorum,
Hadi sen olda uyu bakalım...!
Sabah ezanına kadar duvarlarla konuşuyorum,
Göz kapaklarımı kapatmaya fırsat bulamıyorum..
Uyuyamıyorum..!

Dün gecemi bu günküyle karıştırdım yine,
Belkide bir öncekiyle,
Farkları yokki birbiriyle..!
Olanı biteni düşündüm yine,
Birde sen gelince gözlerimin önüne,
İyice karıştırıyorum..!
Hiç gitmiyorsun ki gözlerimin önünden,
......iyice yerleştin gözlerimin önüne sen ölümüm kalımım,
Ben ilk defa kendimi,
Aciz ve çaresiz hissediyorum,
Bil istedim işin içinden çıkamıyorum...!

Şimdilerde bir köpek gibi koşuyorum ordan oraya
Yoksa gururlu bir kişiyim aslında,
Niye bu kadar çaresiz kaldım sonunda,
Ne yapmak istesem sen varsın sonunun ucunda...!

Anımsamıyorum yarı dolu bir bardaktan su içtiğimi
Ve içim götürmüyor bir yudum su bile boğuyor beni..
Kaç kez sana uzaktan baktım,anlatmaya çalıştım derdimi,
Her şeyin sonuna oturtuyorsun beni sen bile itham ediyorsun sanki,
Sen bile zaman zaman bana inanmıyorsun,
Yüreğinde olmasa,
Sen yaptın diyeceksin her şeyi belki,
Doğru...!
Ben yaptım,
Ama;
Ne sana ne sevdamıza şerefsizce hiç bir leke sürdürmedim inanki,
Alnına "kara" çalmadım,
Asla seni ve senden var olanları satmadım..!
Yüreğinde olmasa,
Adı Çarasizlik olan bu aşk nasıl da derdim kör etmiş gözlerimi.!
Nasıl unutmuşum senin beni ne çok sevdiğini,
Ama hiç unutmadım yüreğinin,
Yiğitliğini...
Sen el aleme uysan bile o uymaz dinlemez kimsenin,
Ne martaval kestiğini...!!

Çocukça ve seni üzen girişimlerim oldu;
Bağışla bir daha tekrarlanmaz hiçbiri...!

Rastlaşmamak için elimden geleni yaparım
Bu böyle pek de kolay değil gerçi...
Yüreğime laf anlatamam belki,
Ama,
Emin ol yaparım...!

Alışırım seni yalnızca düşlerde sevmeğe okşamaya;
Bunun verdiği mutluluk da bana az değil ki ...!
Çıkar giderim bu her tarafı senim le olan şehirden,
Daha olmazsa,
Sensizliğin bir adı olur, bir anlamı olur belki,
ALIŞTIRIRIM YOKLUĞUNA kendimi,
Fakat ne seni ne sevdanı terketmem sevgili...!!
Şimdi cano...
Son isteğimi de söyleyebilirim artık sana şimdi:
Bir sabah namazı sonrası yazıyorum bu şiirimi,
Ve sonuna ekliyorum,
Seni nasıl "ilahi bir aşk’la sevdiğimi,
Her şeyi ben yaptım bil,
Kabul ediyorum vicdanın rahatlayacaksa eğer,
Ama ,,,,,
Yüreğnin sesini dinle,
O söyleyecek sana vicdanının ve yüreğinin,
Nasıl ne şekilde rahat edeceğini,
Canom Son bir arzu daha var;
Unutma yüreğimizin ettiği yemini....!!!


24 Ekim 2012
06.25
İstanbul