minik kuş
hiç bilinmeyen
sırlar ülkesinde bir vakit doğmuşum şimdi hatırlamıyorum uçsuz bucaksız, ayak basılmamış şiir vadileri birimiz önde birimiz arkada arıyoruz biz bir sonu var mı bilmeden bugün yağmur yağıyor yine yolumun kenarı ıslak çalılıklar kırmızılar canlanır kuş burunları kaşlarımda damlalar içimde uzaklaştıkça artan bir geriye dönüş kokusu bir türlü vazgeçemediğim alışkanlıklar daldıkça içerisine öter bir yalnızlık yuvadan ayrılamaz minik kuş dönememek, sende bilirsin tek korkusu bu yalnızlık ormanlarında tek bir ceylan göremeden ilerlemek yolun sonunda bekliyor beni sanki kurt ordusu korkmuyorum bugün ben ilerledikçe düşen yükler birer birer sanki bugün ben vedasız sanki bugün ben vefasız bir vakit içine düştüğüm dünyadan kurtuluyorum doğrusu şimdi hatırlamıyorum.... 24.10.2012 |
ŞİİRDE GÜZELDİ TEBRİKLER...