Konsomatriso konsomatris her sabah uyumadan önce duşa girip ağlıyormuş sonra uyanıp akşamları nerden bulup buluşturuyorsa bir avuç pavyon kahkahası kırmızı parlak çilekli bir ruj ve arsız bir orospu ruhu çekip içine kendine yeni bir isim buluyormuş ve sabahları duşta ağlarken hâlâ bir çocukmuş uzun beyaz sakallı bir sofu rüyalarında; sağ yaslayıp başını dua eder gibi, bir ayin gibi yatırıp onu uzun öpüyormuş önce sonra çelik kanatlı bir bıçak parlayıp havalanıyormuş allahu ekber diyormuş sofu kızıla boyanıyormuş sakalı ve elleri bayramın mubarek olsun hacı diyorlarmış… anlatırken bile midesi bulanıp kusuyor bugün adı buse, dün gamze’ydi her gün yeni bir isimle yeni bir öykü buluyor müşterilerine hiçbir pezevenk bilmiyor gerçek adını ve hikayesini duşta asmış kendini bir çocuk gibi gülümsüyormuş cesedi |