ANNE BEN SENİ ÇOK ÜZÜYORUM
Hiç bir şeyden zevk alamıyorum,
Hiç bir çiçek güzel kokmuyor burnuma Gün batımı ile çoğalıyor hüzünlerim Soluyor güne başladığım güllerim. Sürgün hayatımın içinde süzülüyorum Boşluğa bakıp boş boş düşünüyor Her savaşımda esir düşüyorum yıllara Kuma ettim gecenin serinliğini Usul usul hissediyorum artık Boynumda ölümün, soğuk nefesini Hayalden hayele dalıyorum bazen Okyonus ortasında kağıttan gemim Bir girdap içinde dönüyor dönüyorum İstemezdim bende ne olur, af diliyorum. Kendi zamanımdan çalıyorum, biliyorum Yada çalıyorlar annem acımasızca Yavaş yavaş ölüyorum,hissediyorum Anne ben seni çok üzüyorum. Parmak izlerin üzerimde,gözlerin gözlerimde Bin kıymık acısı var yüreğimde,gecelerimde Deli bir poyraz yerinde,kaybolup kaybolup gidiyorum Bir çiğ tanesi olup düşüyorum gül yaprağına.ANNEM. 21:47 600 konutlar HATAY |