BİR ŞEHİR
gözyaşlarının başkenti
ağlama duvarıyım ben gözlerim kızıldeniz nil yanaklarımdan geçer yürüyor parmak uçlarında dilsiz sağır bir acı bir şehre sis çökerken kirli adımlar dövüyor kaldırımları kaçak bir çocuk aranıyor bütün oyunlardan kaçmış son oyunu da yarım aksak yürüyüşler kirpikle dudak arası bir şehir sus kokarken asudeydi bu şehir dualar çekilirken göğe seher seher bölündü gece bölündü hayat nihayetinde başladı feryat sarardı hüzün usul usul yüzünü neden saklar yeryüzü bir şehre yas ekerken zaman yorulur bana inat yalnızlığın kovuğunda küflenir sakallar rüzgara dokunmasın kızıl güller nakşı kalır sevdaların çömelir üstüme yoksul hayat saklarım dakikaları notalardan bir şehre es çekerken |