SESSİZLİĞİN SESİ
5 – SESSİZLİĞİN SESİ
Ne olur sevgilim çıkar beni bu sessizlikten Kurtar beni bu sensizlikten Geceler sen olmadan çok karanlık Gündüzler sen yoksun diye öylesine sessiz Ve içimde büyüdü bu yalnızlık Kimse konuşmuyor benimle Sanki ben değilim yaşayan bu şehirde Başkasıydı sanki seni ölesiye seven Sessizliğin içinde kaybolmuşum Sesimi duyurmak için çok yorulmuşum Kaplamış benliğimi büyük bir yalnızlık İnsanlar çok değişmiş artık Bense seni aramaktan bitkin düşmüşüm Belkide çok önceleri ölmüşüm Sessizliğin nedeni bu belkide Yaşamıyorum artık ne gündüzde ne gecede Bilmelisin ki güzel yüzlüm Bekleyeceğim seni Sesimi mutlaka duyacaksın Sessizliğin sesinde benimle olacaksın…....... Abaydar... / 1990 |